My ImMOrTaL (Benim Ölümsüzüm)

Konu: My ImMOrTaL (Benim Ölümsüzüm) Paz Mayıs 30, 2010 1:26 pm

Seyretmeye başladım yeniden...Yıldız'ımı...Artık benim yıldızım bu.Onunla benim değil;benim yıldızım bu!5 sene olmuş...
Bugün dedim:Bu yıldız benim yıldızım diye...Omuzumdan kayan hırkamı düzelttim ve kendimi rüzgara bıraktım.Gece tüm
güzelliği ile bana bakıyor...Bende tüm güzellikleri ile yıldıza;yıldızıma...5 sene olmuş dedim bir an,yeniden.Unutmuşmudur
beni?...O unuttuysa ben unutmadım onu...Ayaklarımı masamın üzerine koydum ve yeniden onu düşündüm...
"O" öylesine değişmiş ki...Yanında değilim eskisi gibi ama yanımda gibi...Saat kaç acaba?Belki 2 belkide 3'tür.
Uyumaktan bile korkuyorum.Onu görüyorum çünkü...Bu sırada omuzuma bir el dokundu.
- Angel...
Cevap vermedi baktı bana.Acıyan gözlerle.Acıyor bana.Bir o kadarda kızıyor hala Bill'i sevdiğim için.Oysa ki;
o beni terk etti.Ona en çok ihtiyacım olduğu zamanda.Üstelik sebepsiz yere...Karşıma oturdu.Kafasını öne eğdi ve
konuşmaya başladı:
- O-onlar buraya geliyorlar.
- Kimler?!
- Tokio Hotel.Yarın geliyorlar...
Gözümden küçük bir yaş süzüldü.Öne eğilen vücudumu hızla yasladım balkon duvarına.
- Ağlama lütfen!
- Sus Angel!
O da bana böyle derdi "Ağlama lütfen" Hani nerede şimdi?! Neden demedin!? Neden! Exclamation

Bağırmaya başladım.
Yeter diye.Onsuzluğa dayanmak öylesine zor ki!...Angel yardım etmeye çalıştı ama edemedi.Edemezdi
şuan beni kimse durduramazdı... Angel korkmuştu.Balkonun ortasında öylecesine tepiniyordum,bağırıyordum;
sesimin çıktığı kadar...Canım öylesine yanıyordu ki!...Sonrası yok işte hatırlamıyorum...

****

Uyandım balkonun ortasında.Sabah olmak üzereydi.Kolum acıyordu.
- Üzgünüm bunu vermek zorunda kaldım.
- Bayılmadım mı ben?
- Hayır eroin...Çok üzgünüm.
- T-Tamam.
Dedim ve zorlanarak kalktım yerimden.2 senedir kullanıyorum bu pisliği...
- Ne zaman Bitecek bunlarla işimiz?
- En kısa sürede.
Bırakmaya karar verdik.Yani vermiştik.Her gün hem kendimizi hem de on binlercesini zehirliyorduk...
Bunun yanında uyuşturucuyu aldığımız kişileri de ihbar edecektik.Ama ne zaman?....
Neyse dedim kendi kendime ve kalktım yerden odama ilerledim ardımdan da Angel.Odama geldiğimde uzandım yatağıma,Angel da uzunca süre bana bakıp gitti... Korkuyorum onu görmekten...Yarın ne yapacağım ben onunla
aynı şehirde?...Ama!Ama gideceğim yarın!Onu yanına gideceğim.Bir an hatırlıyorum onu.
Öylesine değişmiş ki! Halleri ve tavırları öylesine değişmiş ve kötüleşmiş ki!....
Ya hatırlamazsa beni!....Hatırlayacak!...Ardından kapıyorum gözlerimi...Uyuyorum ve o kelimeleri düşünüyorum...

~Küçük bir bulutmuş mutluluk, rüzgârda uçup giden
Ürkek bir kediymiş mutluluk yağmurda titreyen
Ağlayan bir bebekmiş mutluluk, sevgiye muhtaç bekleyen
Kalbini ona vermekmiş mutluluk, sevildiğini bilmeden~

........